WimBRIDGEN EN DAUWTRAPPEN
Donderdag 5 mei 2016. Hemelvaartsdag, Bevrijdingsdag, Dauwtrapdag.
Om 6 uur gaat de wekker. Dat is maar goed ook, want zonder dit signaal had ik nog minstens een uur geslapen. De dag ervoor werd het veel later dan de bedoeling was. We hadden Els en Rinus op bezoek en ik wilde met mijn bridgepartner Els iets voor onze nieuwe biedsysteem uitproberen (de zwakke twee), die we dan tijdens de Dauwtrapdrive wilden gaan toepassen. Er was een koffertje 'gehuurd' om te oefenen. Maar ja, het was mooi weer en we bleven, onder vaak een goed gesprek en soms een roddel, lekker lang in de tuin zitten. Een aantal gangen van de maaltijd werd buiten genuttigd en aan het begin van de avond begonnen we aan het eerste van de 24 spellen. We wilden om 20.00 uur ook zeker aandacht besteden aan de dodenherdenking en zo werd het al laat voor we aan de hoofdmaaltijd begonnen en we pas 7 spellen gespeeld hadden. De zwakke twee-opening was nog niet voorgekomen. Maar er waren nog 17 kansen. Helaas, het kwam geen enkele keer voor. Maar wel een aantal dingen waar we ook afspraken over moesten maken. Om 0.30 uur besloot ik, na onze gasten te hebben uitgelaten, naar bed te gaan. Veel te laat natuurlijk.
Om half zeven stapte ik in de auto (voor de fiets vond ik het, ondanks het schitterende weer, veel te vroeg), haalde een van de andere spelers op en om 7.00 uur was ik bij De Duinrand te Oostvoorne. Daar stond de koffie klaar en werden we door Riet von Faber, een van de bedenkers en organisatoren van de Dauwtrapdrive, welkom geheten. We werden ingedeeld in twee groepen: degenen die een 'lange wandeling' wilden maken en zij die daar niet voor voelden. Els en ik hadden ons ingeschreven voor de lange wandeling, die uitgezet was door Cor Mol en begeleid werd door Bouwen Torreman. Laatstgenoemde wist ons op een aantal plaatsen op boeiende wijze te vertellen over het gebied waar we wandelden ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Heel toepasselijk op deze 5de mei.
Na ongeveer een uur waren we terug in De Duinrand, waar een heerlijk ontbijt klaar stond.
Hierna gingen we naar de bridgezaal, waar Chris en Jannie Teljeur alles hadden klaargezet voor 24 spellen. Geen voorgestoken spellen: we mochten (moesten) eerst schudden. In beide gevallen is het toch afwachten wat het wordt. We kwamen tegenstanders tegen waartegen we nog nooit gespeeld hadden en dan is het altijd weer even spannend. Maar we sloegen ons er goed doorheen. Twee maal kon Els met de zwakke twee openen. Beide keren had ik een schitterende kaart mee en kwamen we in een 4 hartencontract. Wellicht waren we er bij onze oude manier van bieden ook wel gekomen, maar we waren toch blij dat het lukte.
We hebben erg genoten van deze Dauwtrapdrive. Het was, zoals gebruikelijk bij Kleiburg, uitstekend georganiseerd. Er werd veel gelachen (Hans Jansen was duidelijk aanwezig) en over het algemeen goed gespeeld. Alle deelnemers kunnen terugzien op een mooie ochtend.
Riet, Chris, Jannie, Cor en Bouwen: BEDANKT!
Wim LesterhuisWim